miasto i port w szwecji

Pięć kilometrów na zachód od miasta znajduje się międzynarodowy port lotniczy. Na obrzeżach miasta znajduje się jedyna lądowa droga na wyspę Olandia – Ölandsbron (wybudowany w roku 1972, najdłuższy most w Szwecji i jeden z najdłuższych w Europie). Miastem partnerskim Kalmaru jest Wilmington położone w amerykańskim stanie Teddy, obrońca Szwecji na mundialu 2006 ★★★★ PALME: Olof, zamordowany premier Szwecji ★★★ TEDDY Lucic, piłkarz, obrońca Szwecji ★★★★ GUSTAW: imię królów Szwecji ★★★ KALMAR: miasto i port rybacki w Szwecji ★★★ MARCUS Allbaeck, piłkarz, napastnik Szwecji ★★★★ SKANIA: najbardziej południowa Uppsala. W 2015 roku Uppsala liczyła 149 245 mieszkańców. Sztokholm -1 515 017; Göteborg -572 799 ; Malmö -301 706. MIASTO W SZWECJI, PORT NAD JEZIOREM WENER, OŚRODEK ADMINISTRACYJNY HRABSTWA VARMLAND - Krzyżówka. Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. Padjelanta. Posiadającym największą powierzchnię ze wszystkich parków w Szwecji jest Park Narodowy Padjelanta – 1984 km². Chroni on płaskowyż otaczający lasy Vastenjaure oraz Virihaure. Na terenie parku występuje około 400 gatunków roślin. Miasto Göteborg. 1) Göteborg leży na zachodzie Szwecji. To drugie (500 tys. mieszkańców) miasto tego kraju, po Sztokholmie, pod względem liczby mieszkańców. 2) Symbolem Göteborga jest statua z brązu, autorstwa Carla Millesa, odsłonięta w 1931 roku. Jest to fontanna przedstawiająca mitologicznego władcą mórz i oceanów. rumus suku ke n dari barisan 2 6 12 20 adalah. Malmö to trzecie co do wielkości miasto w Szwecji, kiedyś mocno przemysłowe, dziś pełni bardziej rolę zaplecza dla Kopenhagi. To zdecydowanie bardziej europejski i wielokulturowy ośrodek, niż szwedzka prowincja. Dzięki mostowi nad Sundem, ma bardzo dobrą komunikację ze stolicą Dani, a gdy do tego doda się jeszcze lotnisko z tanimi lotami, także do Polski, miasto okazuje się być dobrą bazą wypadową. Zwłaszcza, że jest trochę tańsze niż Kopenhaga. Warto jednak poświęcić mu trochę więcej czasu, by poczuć trochę szwedzkiej w MalmöMalmö: HistoriaMalmö: Zabytkowe centrumPomnik gryfa, symbolu MalmöMalmöhusMuzeum Techniki w MalmöBałtyk i słynny wieżowiecMost nad Sundem i cieśnina ÖresundMalmö: HistoriaMiasto to ukształtowały zarówno wpływy szwedzkie jak i duńskie. Nazwa Malmö znaczy mniej więcej tyle co kopiec piasku. To zawsze było miasto osadzone w tych dwóch krajach. Rodowód jednak jest bardziej duński. W dokumentach po raz pierwszy pojawiło się w 1275 jako Malmhaug (czasem też jako Malmhaugar, gdyż nazwa miała kilka wariantów). Powstało prawdopodobnie kilka lat wcześniej. Był to wówczas ufortyfikowany port należący do arcybiskupa Lund. W XV wieku było to jedno z największych miast Danii, a przede wszystkim ważna placówka handlowa, związana z Hanzą. Dzięki położeniu było jednym z najważniejszych miast handlowych Bałtyku. W 1393 zostało na krótko zdobyte przez piratów (braci Witalijskich).W XVI wieku było to pierwsze miasto w Skandynawii, które przeszło na protestantyzm. Zaś w 1658 na mocy traktatu z Roskilde (między Danią i Norwegią a Szwecją) Malmö przeszło pod władanie szwedzkie. Był to jednak początek większych problemów. Już w 1677 Duńczycy oblegali miasto, acz nie udało im się go zdobyć. Dawna potęga opustoszała, a gdy doszły do tego plagi to mocno spadła liczba ludności. Pod koniec XVIII wieku udało się otworzyć nowy port i był to początek odrodzenia miasta. XIX wiek wiąże się z ponownym rozkwitem i to wtedy właśnie Malmö stało się trzecim największym miastem w Szwecji, mimo iż w 1800 mieszkało tu zaledwie 4000 mieszkańców. Zaś kolejny rozkwit nastał wraz z europejską integracją i mostem łączącym Szwecję z św. PiotraMalmö: Zabytkowe centrumGłównym punktem miasta jest oczywiście rynek (Stortorget). Bardzo szwedzki, surowy w pewien sposób. Ratusz (Malmö rådhus) trochę się wyróżnia. Nieopodal znajduje się także kościół św. Piotra (Sankt Petri kyrka). Po centrum można pochodzić, choć nie należy do budynków postało w XIX wieku, więc obecnie wyglądają zabytkowo, jak choćby dworzec. Dodatkową atrakcją jest choćby rejs po kanałach. Nie ma ich dużo, ale dawna fosa wciąż otacza zabytkowe gryfa, symbolu MalmöJednym z symboli miasta jest gryf. Jego rzeźba znajduje się na placu Gustawa Adolfa (Gustav Adolfs torg). Warto o niej wspomnieć z jednego powodu. Jest to kolejne miejsce na świecie, gdzie dość niepozorny pomnik zostaje rozsławiony i dzięki zdjęciom wygląda może nie na duży, ale przynajmniej średni. Na miejscu zaś dość łatwo go przeoczyć, bo zaiste jest jest dużo mniejszy niż na zdjęciach promocyjnychMalmöhusTrochę bardziej w kierunku morza znajduje się zamek Malmöhus (Malmöhus Slott). Twierdza pochodzi z XVI wieku, wówczas była siedzibą duńskich władców. W 1658 roku został przejęty przez Szwedów, wpierw ufortyfikowano go, a następnie zamieniono w więzienie. To dobrze obrazuje historię tego terenu, który nieustannie znajdował się na zmianę pod duńskimi i szwedzkimi wpływami. Dziś dość dobrze je łączy. Warto zauważyć, że jest to najstarszy zamek renesansowy w całej Skandynawii. Kilkadziesiąt lat temu przekształcono go w muzeum regionu, sztuki i historii naturalnej. Można więc go spokojnie obejść wokół, wejść na dziedziniec. Reszta to już w miarę nowoczesne muzeum. Zaś wokół zamku mamy rekreacyjne tereny zielone ze starym wiatrakiem. W zamku działa także muzeum MalmöhusMuzeum Techniki w MalmöJeśli chodzi o muzea, to Malmö ma jedno, które szczególnie warto polecić. Muzeum Morskie i Techniki (Teknikens och Sjöfartens hus). Owszem jest wiele takich, większych i bogatszych ośrodków w różnych miejscach na świecie, ten jednak ma w swoich zbiorach okręt podwodny, którą można zwiedzić od środka. Jeśli ktoś się interesuje takimi rzeczami, to koniecznie powinien tu podwodna w muzeum technikiBałtyk i słynny wieżowiecJeszcze bliżej morza znajduje się obecnie najbardziej charakterystyczna budowla i symbol miasta. HSB Turning Torso, czyli wysoki na 190 m wieżowiec. Ukończono go w 2005 roku. Choć przyciąga wzrok turystów, to jednak jest to przede wszystkim budynek mieszkalny, bez tarasu widokowego. Co prawda na górnych piętrach można wynająć sale konferencyjne, ale to dość drogi sposób na oglądanie okolicy. Szwedzi przede wszystkim pragną zachować spokój osób tu mieszkających i warto to TorsoMost nad Sundem i cieśnina ÖresundDalej już mamy tylko plażę przy bałtyckiej cieśninie Öresund. To kolejne idealne miejsce spacerowe i rekreacyjne, choć trzeba pamiętać, że północ nawet latem raczej nie sprzyja wygrzewaniu się w słońcu na piasku. Można stąd podziwiać także słynny most nad Sundem (duń. Øresundsbroen, szw. Öresundsbron). Słowo most jest tu trochę na wyrost, bo cała konstrukcja jest wspomagana tunelami, a także sztuczną wyspą. Przeprawa liczy sobie 15,9 km i jest to najdłuższy „most” na świecie łączący dwa państwa. Właśnie on zmienił oblicze współczesnego Malmo, sprawił, że już nie tylko geograficznie jest bliższe Kopenhagi. Zaś możliwości swobodnego przemieszczania się, osiedlania i pracy, spowodowały, iż dziś jest to istotne zaplecze duńskiej nad SundemPociągi między Malmö a Kopenhagą kursują dość często. Można też przez przeprawę przejechać się autobusem, przy okazji podziwiając most. Lotnisko w Malmö de facto pełni też rolę low-costowego portu lotniczego stolicy Danii, zatem można dość łatwo połączyć zwiedzanie tych miast, podczas wydłużonego spodobał Ci się wpis, polub nas na Sztokholm - największe miasto i stolica Szwecji. Siedziba rządu, parlamentu oraz rodziny królewskiej. Położone w środkowej części kraju na 14 wyspach, które połączone są ze sobą 53 mostami oraz lądzie stałym nad zatoką Saltsjön (Morze Bałtyckie) i jeziorem Melar (szw. Mälaren) wraz z łączącą je cieśniną Norrström. Cały obszar stołeczny Sztokholmu obejmuje archipelag sztokholmski, czyli 24 000 wysp, wysepek i skał przybrzeżnych. Te uwarunkowania sprawiły, że miasto bywa nazywane Wenecją Północy. Ze 188 km² powierzchni miasta jedną trzecią stanowi teren zabudowany, pozostałe woda, lasy i parki. Od 1996 r. miasto jest podzielone na 18 dystryktów z własnymi władzami samorządowymi. Z powodu położenia na północy Europy, klimat Sztokholmu jest mocno zróżnicowany, w zależności od pory roku. Lata są ciepłe (nawet do 36oC), a zimy mroźne (do -32oC).Historia SztokholmuPoczątki miasta jak większości europejskich metropolii sięgają XIII wieku, a zaczęło sie od tradycyjnej niewielkiej rybackiej osady. Dziś pozostałością po niej jest sztokholmskie Stare Miasto, czyli Gambla Stan. Szczególne znaczenie rybacko-łowieckie nadawało osadzie położenie pomiędzy Baltykiem a wielkim Jeziorem Mälaren. Z czasem doskonała trasa żeglugowa została wykorzystana równiez przez kupców. Dokładne początki samego miasta nie są dokładnie znane, choć jako tradycje uznaje się załozenie twierdzy Tre Kronor, która wprawdzie już dziś istnieje jedynie w legendach, ale na jej miejscu wznosi się Pałac Królewski. Sztokholm jako kolejny członek Hanzy szybko się rozwijał, zwłaszcza w sferze handlu i nie przeszkadzało mu to, że był stosunkowo małym miastem. W XIV wieku zapanowali tu Duńczycy i dopiero XVII wiek i wielki pożar spowodowały, że Sztokholm zaczął się przebudowywać i unowocześniać. Wzrosła znacznie liczba ludności a masto zapanowało na Bałtyku. Wielka świetność przeminęła po III wojnie północnej a zastój trwał do rewolucji SztokholmuPoczątki miasta jak większości europejskich metropolii sięgają XIII wieku, a zaczęło sie od tradycyjnej niewielkiej rybackiej osady, leżącej w kluczowym punkcie cieśniny Norrstrom, na której od XI w. istniały umocnienia obronne strzegące szlaku do Sigtuny. Dziś pozostałością po niej jest sztokholmskie Stare Miasto, czyli Gambla Stan. Szczególne znaczenie rybacko-łowieckie nadawało osadzie położenie pomiędzy Bałtykiem a wielkim Jeziorem Mälaren. Z czasem doskonała trasa żeglugowa została wykorzystana również przez kupców. Dokładne początki samego miasta nie są dokładnie znane, choć jako tradycje uznaje się założenie twierdzy Tre Kronor, która wprawdzie już dziś istnieje jedynie w legendach, ale na jej miejscu wznosi się Pałac Królewski. Tre Konor powstał w końcu XII w., a w połowie XIII w. został rozbudowany przez Birgera Jarla, z którego działalnością wiążą się początki miasta. Sztokholm, jako kolejny członek Hanzy szybko się rozwijał, zwłaszcza w sferze handlu i nie przeszkadzało mu to, że był stosunkowo małym miastem. W XIII w. stał się jedną z rezydencji królewskich oraz głównym portem wywozowym (futra, rudy żelaza i miedzi, ryby, masło) i wwozowym Szwecji (tkaniny, sól). Ważnym partnerem handlowym miasta oprócz Lubeki (miasto w północnych Niemczech, główny ośrodek Ligii Hanzeatyckiej, do której należał Sztokholm) był Gdańsk. W ogóle dużą rolę w Sztokholmie odgrywali mieszczanie niemieccy, którzy od około 1350 r. do 1471 r. obsadzali połowę miejsc w radzie miasta. Od końca XIV w. miasto jest uważane za stolicę Szwecji; w tym czasie było wielokrotnie oblegane (szczególnie w okresie walk duńsko-szwedzkich). We wrześniu 1520 r. Sztokholm poddał się Chrystianowi II (królowi Danii i Norwegii), a w czerwcu 1523 r. Gustawowi I Wazie. W historii miasta na stałe zapisała się, tzw. sztokholmska krwawa łaźnia 8 i 9 listopada 1520 r., czyli publiczna egzekucja około 80-90 osób wykonana na rynku w Sztokholmie po opanowaniu Szwecji przez króla Chrystiana II. Reakcją na mord stał się wybuch powstania (w styczniu 1521 r.), które wyniosło na tron Gustawa I Wazę. Odtąd miasto na stałe trafiło w ręce Szwedów. Od średniowiecza osadnictwo rozszerzało się poza granice Sztokholmu na obszary zwane malmar: na południe (Södermalm), na północ (Normalm, Östermalm, które w I połowie XVII w. zostały włączone do miasta. Miasto imprez kulturalnychSztokholm to miasto, które mnie zasypia. Od poniedziału do niedzieli 24 godziny na dobę stale się tu coś dzieje. Na co dzień odbywa się tu wiele koncertów, a muzyki można posłuchać w licznych klubach. Dla amatorów jedzenia i piwa znajdzie się wiele pubów i restauracji. Cyklicznie odbywa sie też wiele imprez kulturalnych, z których najważniejsze to Międzynarodowe Targi w Sztokholmie, Festiwal Tanga, Noc Walpurgii i Sztokholmski Festiwal Filmowy. Najciekawsza dla nas jest Noc Walpurgii, która odbywa się od stu lat na terenie stkansenu, a polega ona na śpiewach i tańcach oraz róznorodnych grach. Odprawiana jest na cześć zmarłych i duchów. Festiwal Tanga natomiast ma renomę najlepszego tego typu festiwalu na świecie. Z kolei w Targach bierze udział około 10 tys wystawców prezentując towary na około 60 ekspozycjach. Sztokholm to także miejsce działania Akademii Szwedzkiej – niezależnej organizacji skupiającej literatów, filologów i historyków. Dla tych, którzy mają dość gwaru i imprez zawsze pozostają jeszcze ogromne tereny zielone i zachęta w postaci swobodnego zachowania Szwedów, którzy rozkładają się na trawie i delektują chwila spokoju na łonie pola: array(19) { ["key_words"]=> string(31) "Atrakcje turystyczne w Szwecji " ["meta_title"]=> string(54) "Szwecja atrakcje Szwecji - Sztokholm - ciekawe miejsca" ["meta_desc"]=> string(0) "" ["watermark"]=> string(0) "" ["interesting_places"]=> string(0) "" ["author"]=> string(8) " ["latlng"]=> array(10) { ["address"]=> string(18) "Sztokholm, Szwecja" ["lat"]=> float( ["lng"]=> float( ["zoom"]=> int(6) ["place_id"]=> string(27) "ChIJywtkGTF2X0YRZnedZ9MnDag" ["name"]=> string(9) "Sztokholm" ["city"]=> string(9) "Sztokholm" ["state"]=> string(9) "Sztokholm" ["country"]=> string(7) "Szwecja" ["country_short"]=> string(2) "SE" } ["highlight_search"]=> bool(false) ["is_news"]=> bool(false) ["is_home_page_title"]=> bool(false) ["is_poradnik"]=> bool(false) ["is_sprzet"]=> bool(false) ["is_outwear"]=> bool(false) ["use_video"]=> bool(false) ["video"]=> string(0) "" ["show_map"]=> bool(true) ["country"]=> string(3) "SZW" ["meta_key"]=> string(0) "" ["home-visible"]=> bool(false) }key_words: Atrakcje turystyczne w Szwecjimeta_title: Szwecja atrakcje Szwecji - Sztokholm - ciekawe miejscameta_keys:meta_desc:watermark:interesting_places:author: Arrayhighlight_search:is_news:is_home_page_title:is_poradnik:is_sprzet:is_outwear:use_video:video:show_map: 1Pola do umieszczenia w nagłówkumeta_title: Szwecja atrakcje Szwecji - Sztokholm - ciekawe miejscameta_keys:meta_desc:Pola do umieszczenia w treściwatermark:watermark:author: Piękna przyroda, dyskretnie wkomponowane miejscowości z klasycznymi skandynawskimi domkami w czerwieni faluńskiej, żadnych bilbordów z ceną majtek w „Biedronce”. Jest spokojnie, harmonijnie, zielono. Jest tak, jak powinno być. Szwecja jest idealnym krajem do podróżowania i przebywania. Drogi są bardzo dobre. Ograniczenie prędkości powoduje, że jeździ się ekonomicznie, spala się mniej paliwa, jest bezpiecznie, nikt nie wyprzedza na trzeciego. Wszystko jest łatwe, proste i przyjemne. Do Szwecji szybko i sprawnie dostaliśmy się promem Stena Line z Gdyni. Wybraliśmy rejs dzienny (tańszy, nie wymaga rezerwowania kajuty i bez dyskoteki na pokładzie). Było to 9 godzin sielankowego, słonecznego rejsu, w otoczeniu błękitu nieba, granatu morza i bieli skłębionych fal. Planując podróż po Szwecji, warto sprawdzić w internecie, kiedy w danym roku kończą się wakacje szkolne. Jest to na ogół połowa sierpnia. Z tą datą wszystkie ceny noclegów spadają w dół i można za przystępną opłatą skorzystać z pól namiotowych czy hosteli. Jest to dobry moment na wakacje w Szwecji: mało turystów, a pogoda jeszcze wakacyjna. Zobacz też: zdjęcia i więcej wpisów o Szwecji SVERIGE Nazwa Szwecji, Sverige (Svea rike), oznacza „Królestwo Szwedów”. Początkowo był to Svealand, czyli historyczny kraj w centralnej części dzisiejszej Szwecji. W miarę jak rósł zasięg władzy szwedzkich królów, nazwę Svealand używano w celu odróżnienia starych ziem od nowo zdobytych. A potem już się wszystko przemieszało i ówczesna nazwa Sverige to dzisiejsze państwo Sverige. PRAWO DO NATURY I SPANIE „NA DZIKO” Allemansrätten to szwedzka nazwa „prawa wszystkich ludzi”. Skandynawskie prawo obowiązuje w Szwecji, Finlandii i Norwegii. Zakłada, że każdy człowiek ma prawo do kontaktu z naturą, pod warunkiem, że ją szanuje i nie przeszkadza innym. Każdy może korzystać z dóbr, jakie oferują lasy, góry, jeziora, rzeki. W parkach narodowych i rezerwatach można zbierać grzyby, zioła, łowić ryby, kąpać się, żeglować, biwakować. Chyba, że istnieje odrębny zakaz dotyczący danego miejsca. Namiot można rozbić na jedną noc. Co wolno a co nie, opisano na stronie szwedzkiego Ministerstwa Ochrony Środowiska, na którą warto zajrzeć: Planując wakacje z namiotem, warto wziąć pod uwagę, że na terenach gęsto zaludnionych, jak np. południowa Szwecja, realizacja planu spania „na dziko” może nie do końca i nie zawsze działać. Wiele terenów prywatnych jest ogrodzona, łącznie z drogami leśnymi czy polnymi. Znaczna część terenów jest przeznaczona na pastwiska dla bydła i często turysta odbija się od tabliczki z zakazem wstępu i/lub biwakowania. CAMPING KEY EUROPE Camping Key Europe, Camping Card Scandinavia lub Camping Pass to karta, o którą pytają w recepcjach wszystkich zrzeszonych kempingów. Jest to karta rodzinna: 1-2 dorosłych + dzieci (nie wiem, czy jest tu limit dzieci, wątpię). Karta sama w sobie jest darmowa, należy jednak co roku kupować nowy znaczek. Ile kosztuje, to można sprawdzić na stronie Karta daje ubezpieczenie i przeróżne zniżki. Obowiązuje we wszystkich krajach skandynawskich oraz w wielu krajach Europy. Wszystko do sprawdzenia w Internecie. PARKI NARODOWE I REZERWATY SZWECJI Szwecja przyrodniczo ma bardzo dużo do zaoferowania, a możliwości turystyczne są imponujące. Internet umożliwia przygotowanie sobie naprawdę fajnej podróży, udostępnia mapki parków, opisy tras, podział szlaków na dogodne odcinki, wskazówki gdzie można zanocować lub wykonać odwrót do domu. Zaznaczone są miejsca do biwakowania z namiotem, darmowe chaty lub schroniska. Na ogół są oddalone o jeden dzień wędrówki. I są wyposażone w drewno i sprzęt do rąbania. I zawsze to jest na miejscu. Dużo informacji jest na wspomnianej stronie Ministerstwa Ochrony Środowiska, w części poświęconej parkom narodowym: Dla nas dodatkowo pomocna była strona rodziny Garskich: KOLOR CZERWIENI FALUŃSKIEJ „Czerwień faluńska” to kolor miedziano-ceglany. Nazwa koloru nawiązuje do miasta Falun, gdzie na szeroką skalę wydobywano miedź. Szwedzi zaczęli wykorzystywać resztki pozostające w procesie oczyszczania rudy miedzi jako pigment do farb. Taka farba – jako produkowana z odpadów – była tańsza. Okazało się też, że dzięki swojemu składowi ma bardzo dobre właściwości impregnujące drewno. Dlatego od XIX w do dziś kolor dominuje w szwedzkim krajobrazie i jest bardzo popularny w pozostałych krajach Skandynawii. NASZA TRASA Trzymając się linii brzegowej Zatoki Botnickiej, przejechaliśmy część południowej i wschodniej Szwecji. W połowie zatoki, w miejscowości Umea, wsiedliśmy na prom do Vaasy w Finlandii, by tam – nadal wzdłuż linii brzegowej, no tak mniej więcej – przejechać do Helsinek i przebić się promem do Tallina. Pierwotnie zakładaliśmy przejazd drogą lądową całej Zatoki Botnickiej, jednak na północy czyha za dużo pokus, by odbić w Góry Skandynawskie, a tak przybył nam na mapie kolejny punkt „must go”. Nasza trasa pobiegła mniej więcej tak: Karlskrona -> Przylądek Torhamn -> Kalmar -> Olandia -> Rezerwat Stedorren -> Sztokholm -> Sigtuna -> Gamla Uppsala -> Park Narodowy Skuleskogen -> Umea. ARCHIPELAG BLEKINGE (KARLSKROŃSKI) Nasz pierwszy kontakt ze Szwecją to Archipelag Blekinge, inaczej Karlskroński. Ten archipelag to ciężka praca lodowca. Okolica jest utkana 1650 wyspami, wysepkami i skałami, co tworzy ciekawy krajobraz. Dla nas to zupełnie inny Bałtyk. Linia brzegowa jest bardzo specyficzna i fantazyjnie powycinana. Wypuszcza się półwyspami w morze lub wcina, tworząc malownicze zatoczki. Stukilometrowy odcinek brzegu mierzony w linii prostej może w rzeczywistości oznaczać kilkaset kilometrów linii brzegowej. Taki charakter nabrzeża aż się prosi o wybudowanie fortyfikacji, punktów obserwacyjno-obronnych no i portu wojennego. Do roku 1996 cały archipelag był strefą niedostępną dla zagranicznych turystów. Dlatego właśnie powstał tu główny port szwedzkiej Marynarki Wojennej – Karlskrona. KARLSKRONA Foldery turystyczne krzyczą o mieście, że jest to „Szwecja w miniaturze” lub „Szwecja w pigułce”. Ta „Szwecja w pigułce” to dobry chwyt marketingowy stosowany przez Stena Line. Dla kogoś, kto przypływa tu tylko po to, by zobaczyć Karlskronę, faktycznie zobaczy to co najbardziej charakterystyczne dla Szwecji: morze, szkiery, wysepki, skandynawską zabudowę. No bo przecież jest to szwedzkie, nadmorskie miasto. Reklama reklamą, ale Karlskrona ma swój urok i warto się chwilę po mieście pokręcić. Karlskrona rozkłada się na 33 wyspach szkierowego archipelagu Karlskrońskiego, właściwie Blekinge. Archipelag jest doskonałym miejscem, z którego można czuwać nad bezpieczeństwem kraju i kontrolować dostęp do lądu południowej Szwecji. Przy obecnym zaawansowaniu techniki wojskowej, fortyfikacje archipelagu być może już nie mają takiej wagi, ale w XVII, XVIII i XIX wieku było to niezmiernie ważne i strategiczne miejsce. Karlskrona do dziś jest perełką w koronie króla Karola XI. Od otwartego morza jest chroniona szeregiem większych lub mniejszych wysp oraz dwoma wojskowymi twierdzami. Dlatego trakt, którym wpływają promy do terminalu Karlskrony jest tak malowniczy i przykuwający wzrok. Ze względu na port wojenny, fortyfikacje, miejską, doskonale zachowaną architekturę i układ miasta, Karlskrona została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Główna część Karlskrony położona jest na wyspie Trosso. Pomiędzy wyspami rozciągnięto mosty, a same wyspy są czasami oddalone od siebie tylko o kilka metrów. Można pomyśleć, że raczej przechodzi się nad kanałami. Bardziej oddalone wyspy dostępne są za pomocą promów. Przez Karlskronę przechodzi czerwona linia prowadząca przez najciekawsze miejsca w mieście i poza nim. Po drodze poustawiane są tablice informacyjne i mapki. Nie trzeba mieć przewodnika, by poznać miasto. Karlskrona powstała w XVII wieku. Były to czasy panowania króla Karola X Gustawa, a potem jego syna Karola XI. Był to ważny moment w historii całej Skandynawii, bo po podpisaniu traktatu w Roskilde – Szwecja otrzymała wtedy od Danii nowe tereny i trzeba było utworzyć miasto obronne o strategicznym położeniu. No to utworzono. Karlskrona posiada wyjątkowo dobrze osłoniętą lokalizację: wyspy zapewniają doskonałą ochronę naturalną nie tylko od strony morza, ale także przed atakami ze strony lądu. Dodatkowym plusem jest to, że zatoka nie zamarza zimą. Karslkrona do dziś jest głównym portem szwedzkiej Marynarki Wojennej. Z wojskowych wydarzeń niemałą sensacją był międzynarodowy incydent w 1981 roku, kiedy radziecki okręt podwodny klasy Whiskey S-363 osiadł na mieliźnie 10 km od Karlskrony. Szwedzi dość filuternie nazywają to wydarzenie „Whiskey on the rocks”. Karlskrona cieszy się największym w Skandynawii rynkiem Stortorget, który w czasach, kiedy powstawał, był podobno bardzo śmiałym założeniem urbanistycznym. Karlskrona ma swoje zabytkowe kościoły, ma wieżę ciśnień, ma ratusz. Jest tu stocznia, kiedyś najważniejsze miejsce w mieście, bo to tu powstawały okręty szwedzkiej floty wojennej. Jest dzwonnica Admiralicji z XVII w., wzorowana na starożytnej latarni morskiej z Aleksandrii. Pełniła ona rolę wieży zegarowej, wymierzając stoczniowcom czas pracy. Wieża jest drewniana, ale malowano ją w kolorach szarym i żółtym, by z daleka sprawiała wrażenie budowli z kamienia. Pod wieżą – tunel, którym transportowano materiały do stoczni. Jest Nabrzeże Królewskie, na którym z honorami witano władców Szwecji, przybywających do miasta drogą morską. Jest Bastion Aurora, element linii fortyfikacyjnej. Są też dwie twierdze strzegące wstępu do Karlskrony przez cieśninę Aspösund (jedyny żeglowny szlak, którym muszą przepłynąć wszystkie statki przybywające do Karlskrony). Starsza Drottningsskär na wyspie Aspö, po drugiej stronie cieśniny, młodsza twierdza Kungsholmen. Są też dwie specyficzne dzielnice, na które warto rzucić okiem. Charakterystyczne osiedle Brändaholm z domkami w kolorze czerwieni faluńskiej z białymi kantami oraz malownicza Björkholmen, niegdyś najbiedniejsza, zamieszkana przez stoczniowców, teraz najdroższa i najbardziej prestiżowa część miasta. PRZYLĄDEK TORHAMN Jadąc z południa na północ kraju, jakieś 20 km na wschód od Karlskrony rozkłada się kolejny fragment archipelagu Blekinge z najbardziej wysuniętym na południowy-wschód punktem Szwecji – Przylądkiem Torhamn. Taki punkt pod tytułem „Na krańcu świata”. Przylądek jest ścisłym rezerwatem i przystankiem dla wędrownych ptaków. Ale przez kilka dni w roku jest poligonem armii szwedzkiej. Są tu widoki na szkiery archipelagu, są przepastne łąki, na których pasie się bydło pomimo faktu, że teren jest rezerwatem. Wypas jest tu prowadzony, by wspomóc tutejsze rośliny, którym nie służą wysokie trawy, a bydło skutecznie skraca ich wysokość. Przylądek jest rajem dla ornitologów. Jest tu stacja ornitologiczna i kilka wież obserwacyjnych. Mało ludzi tu zagląda, łatwiej spotkać tu maniakalnego wielbiciela ptaków z wielkim obiektywem, niż turystę. Dookoła Torhamn też warto się pokręcić, sporo tu cichych wiosek i zieleni. KALMAR Słynny Kalmar jest jednym z najstarszych i najciekawszych miast południowej Szwecji i rzeczywiście jest fajnym punktem na trasie. W Kalmarze można zwiedzać twierdzę, można popływać kajakiem po wodach okalających miasto, można pochodzić po klimatycznym, maleńkim starym mieście – Gamla Stan. Jest tu barokowa katedra (Kalmar domkyrka z XVIIw), jedna z dwóch katedr w Szwecji, które nie mają podporządkowanej sobie żadnej diecezji. Ale co najważniejsze… Kalmar ma most! Most przez Cieśninę Kalmarską. Ölandsbron – Most na Olandię. Kalmar leży w Smalandii. Kiedyś Smalandia była terenem granicznym z Danią, a Dania zawsze miała „chrapkę” na szwedzkie tereny. Stąd utrzymywanie twierdzy było strategicznym działaniem ówczesnych władców. Najpierw powstała wieża strażnicza – to XII wiek. W XIII wieku już była tu warownia. A w XVI wieku już Kalmar slott, warowny zamek królewski. To tu właśnie w 1397 roku królowa duńska Małgorzata zawarła słynną unię kalmarską pomiędzy Szwecją, Danią i Norwegią, która na 126 lat zjednoczyła 3 królestwa skandynawskie pod jednym berłem. Katedra kalmarska. Gamla Stan. OLANDIA Ölandsbron – Most na Olandię. Najdłuższy most leżący w całości na terenie Szwecji i jeden z najdłuższych w Europie. Olandia – najbardziej słoneczny i najcieplejszy region Szwecji, pełen wiatraków, kurchanów, kamieni runicznych, grodzisk z epoki żelaza, stanowisk ornitologicznych, unikatowych stepów, raukarów i pól Neptuna, lasu trolli, plaż, latarni… O moście i o słonecznej Olandii tutaj. REZERWAT STENDÖRREN Stendörren to niesamowicie malowniczy i urokliwy rezerwat, w którym obecność jest obowiązkowa. Dlatego nie rozpisuję się tutaj, lecz tutaj. SIGTUNA Sigtuna to takie miasteczko z etykietką „naj” i „pierwsza”. Jest jednym z ważniejszych miast w historii Szwecji. Właściwie – jest to najstarsze zachowane miasteczko Szwecji. Sigtuna leży nad jeziorem Mälaren, niedaleko Uppsali i Sztokholmu. Jest mała i bardzo kameralna. Jest najstarsza, bo założona ok. 970 lub 980r. W X wieku istniała tu pierwsza mennica królewska, w której bito pierwsze szwedzkie monety. W XI wieku miasto obrano na siedzibę pierwszego w Szwecji biskupstwa. Sigtuna stanowiła handlowe i ekonomiczne centrum i przez 250 była jednym z najważniejszych miast w kraju. W XIII wieku przybyli tu dominikanie i zbudowali Kościół Mariacki (Mariakyrkan), jeden z pierwszych ceglanych kościołów na terenie Szwecji. Obecnie jest to jedyny kościół dominikański w Szwecji, który przetrwał do naszych czasów i jest nadal czynny. Jest tu też najstarsza uliczka Szwecji – Storagatan (w końcu najstarsze miasteczko) i najmniejszy ratusz w Skandynawii. Są kamienne kręgi i kamienie runiczne z czasów wikingów. Tutaj uczył się obecny król Szwecji – Karol XVI Gustaw. GAMLA UPPSALA Stara Uppsala to specyficzne miejsce na naszej trasie. Jest jednym z najstarszych miejsc pogańskich kultów w Skandynawii. Znajdują się tu kurhany, najprawdopodobniej królewskie. Na pewno jest to jedno z bardziej tajemniczych miejsc skandynawskiego kultu, a naukowcy nie potrafią jednoznacznie określić, co jest prawdą, a co mitem. Według islandzkiej sagi Ynglinga, trzej królowie z tej linii: Aun, Egil i Adils zostali pogrzebani w Starej Uppsali. Nazwa linii pochodzi od boga płodności Freyr, znanego również jako Yngve-Freyra. Uważano więc, że królowie pochodzą od pogańskiego bóstwa. Wiek kurhanów z prochami królów jest szacowany na przełom V/VI wieku. Według relacji jednego z kronikarzy z X wieku, odbywało się tu co 9 lat wielkie święto, podczas którego składano ofiary z samców zwierząt oraz z mężczyzn. Szczątki rozwieszano na drzewach dookoła świątyni. Świątynia była pokryta złotem, a czczono w niej trzech bogów: Thora, Odyna i Freya. Obecnie – najprawdopodobniej na miejscu drewnianej – stoi murowana świątynia z przełomu XI/XII wieku. PARK NARODOWY SKULESKOGEN Zawsze ciągnie nas w góry, więc nie mogliśmy ominąć gór nad Bałtykiem. Szwecja ma Wysokie Wybrzeże, a Park Narodowy Skuleskogen to jego północna część. Park jest tak duży, rozmaity i godny uwagi, że dostał oddzielny opis tutaj. SZTOKHOLM Sztokholm to mała perełka w koronie stolic nadbałtyckich. Stare uliczki, kolorowe kamienice, sam klimat i urok Gamla Stan powodują, że pomimo wiecznych tłumów turystów, człowiek się tam po prostu dobrze czuje. Rozłożony na wyspach, lądzie stałym, nad morską postrzępioną zatoką, nad jeziorem, jest bardzo urozmaicony. No i bez kozery nazywany jest „Wenecją Północy”. Jest to takie miejsce, które kusi, by wrócić. I rzeczywiście – chce się wrócić. O tym dlaczego – we wpisie Sztokholm.

miasto i port w szwecji